Griya I

[MseyKa]

Bir yürekten bir kurban yeter griya !
kalplerde müthiş bir ihanet sağanağı
ve ben gölegemin kuytularına kaçarken
aşk kokulu şarapneller
bir bir yere seriyor bedenleri !
sevme özürlü ruhların
suikâstlerine mukabilken bir dünya
aşkın şimşeklerini çaktıran gözlerin
bedenimi istilâ ediyor griya !

Tükenmemek için direniyorum, ki biliyorum

vuslat yüklü damarların saklıdır

er geç yağacak hazanıma ve sen

anımızın ölümsüzlüğü adına

efsanevî kelimeler dokuyorsun alın yazımıza

bilemezsin,

ne güneşler batıyor, bir hilâl uğruna griya !

Ahdim var; aç sırtlanlar tuzaklarını kurmuş
ağızlarının suyu aka aka, şehir şehir, sokak sokak,
köşe bucak pusuda beklerken
onları salyalarıyla boğacağım sâfiyet simgeli, dupduru
el değmedik ceylanlar bırakmak adına ardımda griya !

İşte bir kayıp aşk-ı musalla’ya uzanmış

bir tabut; ve içinde kandan elbiselere dolanmış

mübârek bir naaş

şehadet şerbetleri içirdiğin sarhoşun

aşk-ı şehid’in...

kaskatı kalplerin rikkâte geldiği anımın şahidisin griya !

Omuzların üzerinde sensizliğin cennetine doğru ilerliyorum
yokluğun cenneti olur mu ? onu da bilmiyorum
tûbaların gölgesi bile yakıyor yalnız
saf saf olmuş hûrilere bakamıyor gözlerim
ateşten sürmeler çektim onlara
seni görmeyeceksem eğer amâlığa talibim ben griya !

Umutlar sonsuzluk cellâdının kıyamına kurban gitmiş

yarınımın her bir azasını sürgünlere esir ettim

boğazıma kadar uzlet doluyum

patladı patlayacak suskun yüreklim

aklımı adına mıhladım

ve ızdırap ummanına gark oldum ben griya !

Cemaline bigâne kalmışlığın ağırlığı çöküyor gözlerime
ve kapayıp kepenklerimi sen yüklü bir yolculuğa
kesiyorum biletimi, şimdi gidiyorum
aman Allah’ım! sana varmak ne güzel
sen ki süreyya yıldızını, muma döndürecek cinsten
gözlerimdeki mili nasıl güle çevirdin griya !