Sabahını Sor Bana

[MseyKa]

uykusuz gecelerin
sabahini bana sor
yarim kalan askimin
eyvahini bana sor
bana sor yalnizligi
ayriligi bana sor
mutlulugu bilirsin
mutsuzlugu bana sor.

Unutulmaz anlari vardir hayatin
Islak kirpiklere takilip kalan
Zamana meydan okuyan
Biz de öylesine yasadik seninle
Öylesine sevdik

Unuttun mu diye sorma
Unutamam ceren gözlüm
Sitem edip gönül kirma
Dayanamam ceren gözlüm

Unutmak ne varsa kötülükten yana
Inmek sevilen gözlerin derinligine
Öyle mutlu, öyle sarhos, alabildigine
Bin yil içmek o sulardan kana kana

Unut benden kalan ne varsa
Unutmak tesellidir yalnizligin
Günesi bir kadeh sarap gibi içip
Delicesine sarhos olmak
En güzel tarafi imkansizligin

Umutlarimin mavisini alip gittin
Denizlerimin mavisini çalip gittin
Masmavi dünyama
Simsiyah bir çivi çakip gittin...
Gittin
Ve sen de her yalan gibi
Bittin..

Uçurdun yellere ümitlerimi
Düsürdün dillere çektiklerimi
Soldurdun içimde hayallerimi
Baharin ellere, kisin bana mi?

Terkeden sen oldun niye yanayim
Kanayan kalbini niye sarayim
Sevgilim deyipte nasil anayim
Sen bana dost bile olamadin ki

Tanridir can veren kul ona borçlu
Ben de bu sevdayi sana borçluyum
Bu boynumun borcu bu gönül borcu
Ben bu mutlulugu sana borçluyum

Su anda hiç bir sey mümkün degil.
Su anda her seyden ayri, her seyden uzak
ve her seyden mahrumum ben.
Su anda sadece yalnizlik ve kahir.

Simdi öyle büyük ki beraberligimiz
Nabzin benim bileklerimde vurmakta
Artik bütün kaygilarin ötesindeyiz
Benimle en güzelsin aynalardan uzakta

Simdi en açik renginde gözlerin
Simdi benimlesin tüm kaygilardan uzak
Anlatilmaz bir sey var aramizda hazin
Siir gibi bir sey seninle yasamak

Simdi ellerini görüyorum boslukta çaresiz
Gözlerini görüyorum en aci hüzünlerle dolu
Oysa
Ne kadar yalvarsan da
Ne kadar aglasan da
Artik evet diyemem
Insanlar kendi çizer kaderlerini......