Sevda Bu

[MseyKa]

Sevda bu;
Bazen bir kelebektir kırlarda
Bazen bir çuha çiçeğidir uçurum kenarında
Sevda bu;
Bazen insana yaşam veren ab-ı hayat
Bazen de bir altın tasta sunulan zehir
Kimi zaman bir gökkuşağıdır sevda,
Koştukça uzaklaşır sizden.
Ama sonunda ulaşamamak da olsa
Koşmak bile zevk verir insana.
Sevda bu;
Bazen sevgi sağnağının,
yüreğinizin en ücra köşesine kadar süzülmesi,
Bazen de sevda;
Çöl güneşi gibi yakıp kavurur sinenizi.
Bazen...
Tüy gibi...
aheste aheste gelir yerleşiverir gönlünüze
bazen de;
altın kaplı bir hançer gibi saplanır
bağrınızın en şifa kabul etmez yerine.
Sevda bu,
Gözlerin en derinininde yedirir zehirli aşı
dağlara çıkarır,
ovalarda,sahralarda dolaştırır aşığı.
Sevda bu;
Sevdalıya her gün şeb-i yeldayı yaşatır
Her gördüğü şeyde ona yarini hatırlatır.
Sevdalı bu;
Daimi bir hasretle geçer hayatı
Sevdalı bu;
Sürgünle eş değerdedir onun sevdası.
Gözlerinden yağmur gibi boşanır o'nun sevgisi
Sel bassa da dünyadaki bütün çölleri
Yine de vazgeçmez sevdalı
Bıkmaz özlemekten,sürgünün nihayetini...