Nan Gibi

[MseyKa]

NAN GİBİ


Ve gözlerin gelir geçer içimden
Su içerken sensokulurken akşam kızıllığına
Ekmeği bölerken yalnızsam yıllar nasıl geçmişse aradan
Unutmak kolay sanmışsa şarkılar şiirler yalan yazmışsa ayrılığı
Kör olsun sözlerim unuttuysam adını.
An gibi aklımdasın.

Gelir geçer gemiler belki sende geçersin diye
Bir kumru konar her sabah pencereye
Bir miladı taşır gece bir yıldız
Soğuk olur üşürsün ya adam akıllı
Hani sarılırsın kendine hani aklın karışır
Bu bir divaneliktir. Gönül aha alışır.
Ömrüm bitse ne çıkar.
Can gibi aklımdasın.

Gündür bu geçer gider. Belki bir şey kalmaz sanırsın
Yani bir sabah uyandığında ne hayatın tortusu ne kokusu alışmışlığın
Her şey başka olacaktır. Başka bir otobüs başka bir gazete
Resimlerden silinecek yüzün belki de
Ne adın ne sanın. Bir şafak vakti açınca gözlerini bir merhabayla
Yeniden kurulacak dünya.
Ve sen her şafak tan gibi aklımdasın.

Bazen bir şey geçer içinden insanın
En ücra yerlerinden cesaret gibi bir şey
Nolucak işte kömür yanmıyorsa eskisi kadar güzel
Fasulyenin tadı yoksa şarkılar yakmıyorsa içini
Sadri Alışık öyle güzel ağlamıyorsa
Aşık olmayı beceremiyorsa İzzet Günay mahallenin en güzel kızına
Denizin tuzu yalnızlığın bahanesi yoksa
Bir bıçak saplanınca yüreğinin tam ortasına
Zannetme ki ölmek zor ölmek kolay kolayda
Kan gibi aklımdasın.

Bu da geçer
Her sabah kanayacak değil ya
Bakarsın taze ekmek çıkarır köşedeki fırın
Birazda helvası bizim bakkalın
Senden ayırdığım üç beş zeytin otururum sofraya
Her lokmada geçer acısı belki bırakılmışlığın
Bende unuturum nasıl unutulursa sana susuzluğum
Ve nasıl becerdiysem kahrolmayı öyle unuturum.
Ekmek gibi nan gibi aklımdasın.

Ve gözlerin gelir geçer içimden
Su içerken sen sokulurken akşam kızıllığına
Ekmeği bölerken yalnızsam yıllar nasıl geçmişse aradan
Unutmak kolay sanmışsa şarkılar şiirler yalan yazmışsa ayrılığı
Kör olsun sözlerim unuttuysam adını.
An gibi aklımdasın.