Kal Desen Kalıcaktım

[MseyKa]

'kal'deseydin KALIRDIM...demedin oysa...
kuru bir bitmesinden başka birşey demedin.

öyle kuruöyle soğuköyle uzaktı kiondaki anlam!

bu kadar kolaymıydı herşeybu kadar yakınmıydık uçuruma?

savunmayacakmıydın sevgimizi?

'kal'diye haykırmayacakmıydın ardımdan?

düşündüğüm bu değildi...

hayal ettiklerimbeklediklerim başkaydı senden

mücadele beklemiştim oysa...

yelkensiz olan gemimizi kıyıya ulaştırırız sanmıştım...

kıyıya ulaştırırsın sanmıştım...

oysaonn denizin ortasında savunmasız bırakmama göz yumdun...

bu kadar yıpratıcı olamzsın...

oysa bir anlam olmalıydı yaşadıklarımızda

paylaşılan duyguların bir anlamı olmalıydı.

yüreğimizdeki martıların bir anlamı olmalıydı.

beynimizdeki melodilerin aramızda ki çekimin

geçen akşamki sonbetin bir anlamı olmalıydı.

duygularmızın bir anlamı olmalıydı.

yüreğimdeki tüm martıları uçurdun şimdi...

hangi yöne gittiler bilmiyorum

geri dönerler mi bilmiyorum.

dünya boşaldı mı ne!

neden bu kadar sessizleşti birden yaşam

neden artık parlamıyor yakomozlar gözlerimde?

neden artık rüzgar esmiyor

herşey seninle mi kaldı yoksa?

mantığım...mantığımı bana bırak lütfenona ihtiyacım var.

bazı şeyleri anlamak için ona ihtiyacım var!

evet! ben istedim ayrılığıçıkmaz yollara yönelen bendim

kucağında bir yığın noktayla karşına çıkan bendim

kahretsin!bunu neden yaptığımı bilmiyorum

ve senin buna neden göz yumduğunu...

tıpkı balkonda ki akasyaları sularken

fazla sudan dolayı sararacaklarını bilmediğim gibi...

su onun için hayat olmalıydı oysa...

ve...sen de benim tutunacak dalım!

bazı şeyler vardı aramızda biliyorsun

olmaması gereken ama daima varolan

farklı uçlardaydık seninle

farklı mevsimleri seviyordukfarklı zamanlarda...

sen büyük fırtınalara vardınbense lodostan bile ürküyordum...

oysa başardığımız şeyler vardı her şeye rağmen

daha doğrusu öyle sanıyordum...

binlerce yıldız arasında

ayın güzelliğini gösterebilmekti tek amacım...

yıldızları söndürmekti...sorunları yok etmekti...

'bitti'deyişim öylesine bir şeydisıradanşakacıktan...

'hayır'demeliydin!

hatta kıyametler koparmalıydın yüreğimde

hendekler açmalıydın yoluma gidemeyeyim diye.

sahip çıkmalıydın gözlerimde ki ay'a sevgimiz diye...

beni yolumdan alıkoymalıydın...

'kal'demeliydin...defalarca'kal' demeliydin...

oysademedin...

belkide senin çiçeklerin çoktan solmuştu ve ben

akasyaları kışın yaşatmaya çalışmakla hata etmişim...

belki böylesi daha iyi oldu...

'kal'deyseydin kalırdım...hemde seve seve kalırdım.

martılarla kalırdım.yakamozlarla kalırdım.

demedin oysa!

bilirmisin?

kaç çığlık olup yıkıldı yüreğim giderken...

bilirmisin?

nasıl bir cana hasretti yüreğimyolumdan döndürecek...

bilirmisin?

nasıl zor oldu ardıma bakmadan çekip gitmek...

'KAL'desen kalacaktım...