Aynı Koku, Aynı Bakış

[MseyKa]

soğuk bir sessizlikti ansızın gidenin sunduğu
ve boşluktu içinde sallanan kuyu
senin hasretin ve özlemin
yanan ve yaralayan
sıcak bir gülümsemeydi ansızın gelenin sunduğu
ve dolmalıydı içinde çırpınan kuyu
senin şefkatin ve sevgin
bulan ve bunaltan
pembe panjurlu değildi belki
bilmem kaç şiddetine dayanabilecek sağlamlıktaydı vaatlerin
bir tohum nasıl büyürse evinin bahçesinde
öyle büyütmek istedin
gönlünün akşamsefası kokulu gecesinde
sevginin dingin ve erdemli yüzü
yansıyacaktı ömrünüzün üstüne
düşlerinle şekillendirip
umutlarınla biçimlendirdiğin gelecek
birkaç satır mektup
biraz gözyaşı
yanılgı dolu boş sözcüklerin esaretinde
ki pamuk iplikleri böyle zamanlarda
bağlanmamalıydı aşkın kollarına
bir mumu imrendirebilecek ihtişamla
sönüverdi
yok saydın her şeyi
hayat yok zaman yok ellerin boşlukta
ne yana dönsen hep aynı gülümseme
aynı koku aynı bakış
yollar arabalar insanlar
kaçamadın ezdirdin kendini
yok saydın kendini
Oğuz ALPER