Hoşçakal Sevdam
1 sayfadaki 1 sayfası • Paylaş
Hoşçakal Sevdam
Ey gönlümün has çiçeğiyürek sızım..Senden şikayetçiyim!!!!
Hiç bir insan senin benden aldığı kadar almadı yüreğimdenkimseler yakmadı canımı senin yaktığın kadar..
Biliyormusun ne zamandır geceleri uyumamaktayım??
Uyumamaktayım çünkü korkmaktayım uyumaktan ve tekrar uyandığımda acı çekmekten..
Bak yine gecenin sonlarına vardım.Yine uyumamak için direnen kan çanağına dönmüş nemli gözlerimle duvardaki saate bakıyorum.Saat sabahın 4'ünü gösteriyor.Dışarıda rüzgar olanca hızıyla esiyor..
Saatin akrep ve yelkovanı rüzgardan üşümüş gibi birbirine sarılmış ve tüm şehir gibi yatmakta.. oysa ben kendimle cebelleşmekteyim uyumamak için...
Çünkü biliyorum ki ne zaman uykuya dalsam;aslında artık olmayan sen ortaya çıkıyor ve uzun zaman önce yüreğimin en derin zindanlarına hapsettiğim demir parmaklıklar arkasından pas tutmuş kilitleri kırıp çıkıyorsun ve beni eşsiz mutluluklara boğuyorsunözlemlerimi gideriyorsun..ama bu mutluluk çok kısa sürüyor nedense ve işte o an geliyor..Ellerimin arasından kayıp gittiğin o andamarlarımda dolaşan her hücrenin senle öldüğüvucudumda ki atomların teker teker parçalandığı o anbeni sensizliğe mahkum ettiğim o an.....işte ben o anlardan çok korkuyorum.
Kan ter içinde ve çığlıklar atarak uyanıyorumhıçkırıklar yankılanırken dört duvar arasında seni arıyorum..ama sen yoksun..ve işte o an seni tekrar kaybediyorum ve tekrar ölüyorum.
ama artık hergün tekrar tekrar ölmektentekrar tekrar canımın yanmasından yoruldum!!!!
Kendime bir an olsun geldiğimde ellerimle yorgun başımı ovalıyorum ve seni düşünüyorum.
Ayrılığın yüreğimin en kuytu köşesinden hüzzam bir şarkının ahengiyle günyüzüne çıkıyor.Özlemlerim kabardıkça rüyalarımda seni devşiriyorum ve uyandıktan sonra bende ne kadar yer tuttuğunu anlıyorum.
Seni ne kadar sevdiğimi gönül limanımdan ne gemiler kalktığını bilirdin gözbebeklerine..Hala her yağmur damlasındarüzgarın uğultusundakar tanesinin her ipekten dokunuşunda seni arıyorum..Her sabah açan erguvanlardagüneşin yeni bir umuda kuşandığı mavi atlastagönül dantelamda ve yüreğime kazıdığım hatıralarda seni arıyorum..Ama yükün çok ağır gelmeye başladı be sevdiğim..Eziliyor unufak oluyorum bu yükün altında...Çekemiyorum..
Bağışla beni ey ıssız sevdam sabah olmak üzere ve artık seni azad ediyorum..Bir daha dönmemecesine seni salıveriyorum...yolun açık olsun ..
Şafak sökmek üzere bedenim yorgun gölgesinde yeni bir zafer şarkısının besteleneceği günü bekliyor artık.Yapraklar arasından sızarken günışığı durulsun istiyor artık hıçkırıklar....Hoşçakal sevdam..............
Hiç bir insan senin benden aldığı kadar almadı yüreğimdenkimseler yakmadı canımı senin yaktığın kadar..
Biliyormusun ne zamandır geceleri uyumamaktayım??
Uyumamaktayım çünkü korkmaktayım uyumaktan ve tekrar uyandığımda acı çekmekten..
Bak yine gecenin sonlarına vardım.Yine uyumamak için direnen kan çanağına dönmüş nemli gözlerimle duvardaki saate bakıyorum.Saat sabahın 4'ünü gösteriyor.Dışarıda rüzgar olanca hızıyla esiyor..
Saatin akrep ve yelkovanı rüzgardan üşümüş gibi birbirine sarılmış ve tüm şehir gibi yatmakta.. oysa ben kendimle cebelleşmekteyim uyumamak için...
Çünkü biliyorum ki ne zaman uykuya dalsam;aslında artık olmayan sen ortaya çıkıyor ve uzun zaman önce yüreğimin en derin zindanlarına hapsettiğim demir parmaklıklar arkasından pas tutmuş kilitleri kırıp çıkıyorsun ve beni eşsiz mutluluklara boğuyorsunözlemlerimi gideriyorsun..ama bu mutluluk çok kısa sürüyor nedense ve işte o an geliyor..Ellerimin arasından kayıp gittiğin o andamarlarımda dolaşan her hücrenin senle öldüğüvucudumda ki atomların teker teker parçalandığı o anbeni sensizliğe mahkum ettiğim o an.....işte ben o anlardan çok korkuyorum.
Kan ter içinde ve çığlıklar atarak uyanıyorumhıçkırıklar yankılanırken dört duvar arasında seni arıyorum..ama sen yoksun..ve işte o an seni tekrar kaybediyorum ve tekrar ölüyorum.
ama artık hergün tekrar tekrar ölmektentekrar tekrar canımın yanmasından yoruldum!!!!
Kendime bir an olsun geldiğimde ellerimle yorgun başımı ovalıyorum ve seni düşünüyorum.
Ayrılığın yüreğimin en kuytu köşesinden hüzzam bir şarkının ahengiyle günyüzüne çıkıyor.Özlemlerim kabardıkça rüyalarımda seni devşiriyorum ve uyandıktan sonra bende ne kadar yer tuttuğunu anlıyorum.
Seni ne kadar sevdiğimi gönül limanımdan ne gemiler kalktığını bilirdin gözbebeklerine..Hala her yağmur damlasındarüzgarın uğultusundakar tanesinin her ipekten dokunuşunda seni arıyorum..Her sabah açan erguvanlardagüneşin yeni bir umuda kuşandığı mavi atlastagönül dantelamda ve yüreğime kazıdığım hatıralarda seni arıyorum..Ama yükün çok ağır gelmeye başladı be sevdiğim..Eziliyor unufak oluyorum bu yükün altında...Çekemiyorum..
Bağışla beni ey ıssız sevdam sabah olmak üzere ve artık seni azad ediyorum..Bir daha dönmemecesine seni salıveriyorum...yolun açık olsun ..
Şafak sökmek üzere bedenim yorgun gölgesinde yeni bir zafer şarkısının besteleneceği günü bekliyor artık.Yapraklar arasından sızarken günışığı durulsun istiyor artık hıçkırıklar....Hoşçakal sevdam..............
1 sayfadaki 1 sayfası
Konu Linkleri | |||
---|---|---|---|
URL: | |||
BBCode: | |||
HTML: |
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz