Sabahı Bilmeyen Düşler

[MseyKa]

SABAHI BİLMEYEN DÜŞLER


Sabahı bilmedim hiç.
Hikayelerinde dinledim
Zamanın...
Ben neyine hevesliyim
Bilmediğim gönülün
Bilinmez sevdanın...
Çile mi?
Çektiğim işte...
Der mi?
Gördüm işte.
Zulmünü gördüm sevgilinin
Gönlümü gönül bilmeze
Her verişte...
Şafakları hissettim bazen
Ömrüme bedel
Sabahsız...
Zift renkli gecelerde.
Aradım gönlümce;
Sordum kendimce.
Kızıllaşan ufuklar zarif
Beyazlar ince.
Bir bakarım bulanır
Kire batar çıkar önce.

Sonra?
Ağarır kirlerden arınarak
Sıyrılır beyazlanmak için
Karanlıktan kendince.
Daha sonra...
Kıymeti çakar şafakların.
Bir düşten ayılırım.
Yine geceler...
Kör karanlık.
Gönlüme ışık düşerken
Bir anlık.
Sızısına bürünerek kaybolurum
Varlığımla
Varlığında gecenin...
Düşlerim donar
Sıcağında zamanın.
Ve yıkılırım sevdanın küllerinde.
Sonra ne olurum
Bilinmezde bilemem...