Ölüm Sessizliği

[MseyKa]

Ölüm Sessizliği



Bu olsa; oynasa yerler yerinden
Kıpkızıl gözlerle gökler inlese
Pencere camını şimşekler tık tık
Tıklarken duâmı bir kuş dinlese...

Bu olsa; özlerken “merhabâ” sesi
Nerdesin nasılsın aslâ denmese...
Özlense ve hattâ evlât bûsesi
Hiç bir giden artık geri dönmese...

Bu olsa; fark etsem kalem ve kâğıt
Tepemdeki lâmba su ekmek ve tuz
Fark etsem; radyomu ağlatan ağıt
Benden başka her şey bedensiz ruhsuz...

Bu olsa; işitsem sesleri: Tak... Tak...
Düşünse tabutçu: “Kim olsa gerek!”
Bilsem; Hak’tan başka özleyenim yok
Ölüm sessizliği... Bu olsa gerek!