Sen Düşeli Beri

[MseyKa]

Hayalime resmin düşeli beri
Çocukluğum gençliğimin peşinde koşardı
Asırlık yollarda...
Bugün hüzünertesi günlerden
Aylardan uzlet mevsimi
Hâsılı olduğum tek mekân
Alnımın değdiği iki avuç secde yeri

Gündüzüme güneşin düşeli beri

Gecelerine hasret akşamlar

Çökerdi üzerime

Ayaklarımı dua kapılarına çekerdi

Bir ses!

Ve bir yakarış ki,

Melekler ağlardı

Ağlardı da saflarından

Aminler düşerdi yüreğime

Gözlerime mizacın düşeli beri
Bulanık bakışlı yıldızlar
Yatağına küsmüş nehirler
Dikenine mübtelâ güller
Resmediyorken şeklimi
Şemalime vururdu kavak yelleri
Kalbini okutmayan yüz bu
İşte söz bu derdiler

Yazgıma alın yazın düşeli beri

Dalından gayrı ölmenin

Acısını üleşiyor yapraklar

Dili dolanıyor bülbülllerin

Dilim dolanıyor evet

Sadece...

Göğüne bir avuç dua üfleyecek kadarım

Yıldızlarımı söndürme ne olur

Denizime vuran yüz sen ol

Güvertemde yüreğin kanat çırpsın

Sesin olsun sabahımın sessizliğini delen

Yoksa haykırsamda korkarım

Yüreğime sen düşeli beri
Susuşlarım şimdi
Birbiri üzerine istif olmuş
Yakarışlarım
Vicdani azablarım
Mesinmesiz kelamlar
Beynimin şedit ufuklarını dolanan
Donuk ter zerreleri
Kaplı çehrelere
Geçmişin hülâsası çöreklenir
Sanki pişmanlıklarını uyutur sözlerim

Ve gözlerime bakışın düşeli beri

Üç asırlık uykulara kapandı

Kirpik dağlarım

Üzülme!

İhaneti yoktur huzmelerimin

Karalarına doğan güneşine

Ve eşine rastlamadığım böylesi,

Bir Cehenneme

Cenneti estiresim geliyor

Konuşun siz

Suretime çarptımı

Dört cellâdi harf,

Susturuyor işte beni

/Ö/ rselenmiş yaşanmışlığıma
/L/ âl ettim ben dilimi
/Ü/ lfetim olmadı
/M/ uhalin olmadığım dünyalara!
...