Ağaçlar Ayakta Ölür

[MseyKa]

AGACLAR AYAKTA ÖLÜR

sevmek ..
gecenin ahenginde yuvasız kalmış bir sercenin
kanat seslerinde arıyorum özgürlügümü
ve hürriyetimi
puslu sokakların çilekeş duvarlarında
ve de seni arıyorum
gözlerimden süzülen üc beş damlada..
sigaramdan yükleselen asi dumanda.
ama
neyleyim sensiz hayatı
seninle hür
seninle özgür
seninle mutluyum
biliyorum
birazdan güneş ufuktan yükselip
karanlıgım tüm hakimiyetimi darma dagın edecek.

ama ben yine yanlız
yine sensiz karşılayacagım yeni günü
tekrar sokaklara düşecegim seni görebilmek icin
ve sen bir kugu edasında
kaldırımlardan dönüp
bir kez olsun yüzüme bile bakmayacaksın
hani aglamakla gülmek arası
hani yaşamakla ölmek arası
hani suskun
müttessir
uzun bir bakış arkandan
işte öyle birşey
her gidişin bir dönüşü vardır deyip kayboldugun noktadan
gelmemeye başlayacagım
kaldırımlardan
insanlar, otomobiller gececek
ama ben yine yalnız
yine seni bekleyecegim
dilimin altından yuvarlanarak
derken cıkıp geleceksin bir noktadan
yaklaştıkca parlayacaksın gözlerimde
tekrar kaldırımlardan dönüp
yüzüme bile bakmayacaksın
evet
agac gibi dimdik ayakta dallı ve köklü yaş
ya sonra?......
AGACLAR AYAKTA ÖLÜR