SON değil BAŞLANGIÇ

#1 Salı 11 Mayıs - 17:28

Önümde bir uçurum var
Senden daha yakın bana
Bir adım ötesi cellad yargılar
İdam hükmü çınlamakta...
Ölsem; kabrimi böcekler kazsın
Bedenime saf bir kâlp varsın
Ruhlar alemden göçerken gerçeğe
Yalanlar gömülür bir daha duyulmamak üzere
Bir rüya gördün, ileride yükün olacak
Mahşer seni boğdukça kim kurtaracak?

Diriliş bekçisi ölüm fısıltısını üfledi tum ruhlara
Umutlar bir mumdu, sönmeye başlar bu yolda
Feryatlar kulaklarını tırmalasa da aldırmazsın
Kendi haline ağlamaktan başkalarına bakamazsın

Elinde hüznün ve günahın öyküsü, beklersin
Huzur uğramaz bu diyara, sen de gideceksin
Saklasan, söylemesen yaptıklarını kim bulacak?
Bu yalana artık senden başka kim inanacak?
Dökülür ateşte kavrulan tenlerden pislikler
Kefaletini ödeyemez yine de doğruluğa değen buğulu sesler

Geleceğin peşindeyken, şimdi geçmişin pençesindesin
Terazi sende batılı çizerse ne yapabileceksin?
Terlerin kaynayan su gibi yakar bedenini
Yoksa yakan ter değil de geridekilerin vebali mi?

Her vurulan ateş sillesi vücuda değil yüreğedir
Vurdukça inler ruhun, günahların körelir

''Ey nimet elindeyken zikrine şükrü eklemekten aciz varlık!''
''Her ne yoğurduysan verilen fırsatta, sana onu hazırladık!''

Bu şiiri kendim yazdım. Sanırım güzel oldu