Gözlere Sürgün

[MseyKa]

Gözlere Sürgün
Bir sürgün arefesinin çaresizliğinde bu gece,
Dizginlemek istiyorum boğazıma tıkanan her bir saniyeyi.
Kırmızıya bürünmüş o güzelim sesi,
O içten geleceği karanlık almış.
Tek çıkış yolu var: Şiir okumak, durmaksızın!
Dindirmek beyindeki fırtınayı.
Mavi deniz gri maske çekmiş yüzüne,
Martılara yalvarmak da varmış bu gece...

Annem el-pençe dua içinde,
Sonra memleketim yani hasretim; -İsyan Abidesi!
Tüm mavilerini yırtıp atmış şafakta,
Bir tek hüznü kalmış gözyaşları eşliğinde,
Ve benim çaresizliğim sinmiş gözlerine
Yıpranıp gidiyoruz işte,
Cellat zemherisi kıvamında bu gece...

Bir de sen, sen varsın yalnızlığımda şimdi
Habersiz olup bitenden aşk aleminde
Karanlığımdan eser yok düş kurduğun mevsimde
Ben gitmişim, hiç umrunda bile değil
Değil olmasına değil ya
Benim korkum; korkarım düşlerini de korkutacak

Ne aval aval bakıyorsun be!
Sürgüne gidiyorum işte sürgüne-gözlerine.
Bu bir aşkname değil yalnış anlama;
-Ölüm fermanı!
Zira gözler değil mi asıl ecel?
Gözler değil mi işlediği cinayetin masumu?
Ve ben senin derin gözlerinde
Bir ömrün çaresizliğindeyim bu gece...