Sensizliğin Acısı

[MseyKa]

Baktığımda gözlerinin içine
Ki bakmaya cesaret edemezdim
Yüreğimdeki buzullar erirdi
her bakışımda
bir damla deniz süzülürdü gözlerimden
sen görmezdin

tuttuğumda elini
ki tutmaya cesaret edemezdim
kırılmaz kayalar erirdi
her tutuşumda
depremler olurdu yüreğimde
dağlar göçerdi
sen görmezdin

duyduğumda sesini
ki içim erirdi her tınısında
bebek seslerinden senfoni olurdu
ben koca adam uslu bir kedi
dayanamazdı güzelliğine kulaklarım
zarları yırtılırdı
sen görmezdin

ellerin üşürdü ağlardım
sen görmezdin
sesini duyamazdım ağlardım
sen görmezdin
seni göremezdim ağlardım
ve ağlanacak halime gülerdim yanında hep
sen görürdün gülerdin ağlardım
kendimi avutur haddimi sorgulardım
sen görürdün gülerdin ağlardım

Ben hiçbir aşkıma kavuşamadım ki
Sana kavuşayım
Bilmedim ki sevincini aşkın
Acısından başka...
Kendimden başka bir şeye
gülemedim ki doyasıya
onun için ağlarım böyle hıçkırasıya...

hayat seni alıp götürürken
inci sahilleri olan limanlara
Sensizliğin acısı ömrümden
Bilmem kaç yıl götürür
Ve bilmem kaç yıl götürür
Gözlerinin hayali beni
Ellerinin sıcaklığı
Teninin kokusu
Kim bilir dayanamaz
Belki yüreğim hasretine
Oracıkta kuytu bir yerde
Habersizce duruverir
Dilim son sözünde
seni mırıldanır...
ama sen görmezsin sen duymazsın...
ağlamazsın hiç belki de gülersin...