Affedilmeyen

[MseyKa]

AFFEDİLMEYEN...
Bilmeyeceksin
Ne düşündüğümü
Ne hissettiğimi
Affetmeyeceğimi
Bilmeyeceksin

Dumanlar başımın üstünde halka halka olduğunda
Aklıma geldiğini
Her aklıma gelişinde
Yine bir deprem yeri olduğumu
Affedilmeyeceğini
Bilmeyeceksin

Sarardığında baharlar
Başımın sola düştüğünü
Sol yanıma bir yaprak düştüğünü
Giderken buralardan
Düşlerimde neler olduğunu
Affetmeyeceğimi
Bilmeyeceksin

En güzel şiirlerimi de bilmeyeceksin
Bir gün oturup karşıma
Gözlerimde neler yazdığını
Artık okuyamayacaksın
Affedilmeyeceğini
Bilmeyeceksin

Seni sevdiğimi unutacaksın
Sonra da bilmeyeceksin seni sevdiğimi
Kalkıp giderken ardında neler kaldığını
Sormayacaksın
Önce merak etmeyeceksin
Sonra unutacaksın
Bilmeyeceksin

Kahramanlık ne çare
Elden gelmez namertlik ki
Bu can kaç ben taşır
Bilmeyecekler
Gelmez kalbine üflesem nefesim
Üflemeyeceğim
Bilmeyeceksin

Daha nice dağlara yetmez ki gücüm
Yazsam seni yağmura tükenmez ki içim
Bir gergef dokur ki yara içimde biçim biçim
Bu onulmaz yaralarıma bir kavlin kâfidir
Söylemeyecek dillerim
Bilmeyeceksin
Daha da ötesi
Affedilmeyeceksin...