Meçhule

[MseyKa]

Meçhule



hep geceye dönmüşsün artık
güneş uğramaz olmuş semtine
ay da karanlık
nurlanmaz olmuş göstermiyor cemalini
yıldızlar oldum olası yıldız kadar uzak zaten
ışıtmaz artık yaktığın sigara da geceyi
ve bozamıyor yalnızlığın sessizliğini
manalı ezgiler
dertler ummanında rotası hasret olmuş
geminin hayaller ve umutlar pusulası
değil artık
ölümün soğuk nefesi tenine değmeye başlamış
titremeni engelleyemiyor
içindeki harlanmış acılar
tutunacak dalın takatın kalmamış
ani zemheri vurmuş
ömrünün daha yaş yaprağına
ve son başlamıştır artık
son umudun diyerek
son nefes
son bir kez
son yarin
kokusunu çekerek verilsin.