mesneviden beyitler (dip notlarım)

#1 Cuma 14 Kas. - 21:48

Dün geçti gitti. Dün gibi, dünün sözü de geçti.
Bugün yepyeni bir söz söylemek gerek.

***

O dağa bir kuş kondu, sonra da uçup gitti.
Bak da gör, o dağda ne bir fazlalık var ne bir eksilme.

***

Nefsin, üzüm ve hurma gibi tatlı şeylerin sarhoşu
oldukça, ruhunun üzüm salkımını görebilir misin ki?

***

İnanmışsan, tatlı bir hale gelmişsen, ölüm de inanmıştır,
tatlılaşmıştır. Kafirsen, acılaşmışsan, ölüm de kafirleşir,
acılaşır sana.

***

Bir kötülük yaptıktan sonra pişmanlık hissetmek
ALLAH’ın inayet ve muhabbetine mazhar olmanın delilidir.

***

Sıkıntı ve huzursuzluk mutlaka bir günahın cezası,
huzur ise bir ibadetin karşılığıdır.

***

Cübbe ve sarık ile alimlik olmaz.
Alimlik, insanın zatında bulunan bir hünerdir.

***

Değil mi ki gönül mutfağında yemekler tabak tabak,
peki ne diye aşağılık kişilerin mutfağına kase
tutacakmışım?

***

Sus artık yeter! Sır perdelerini pek o kadar yırtma.
Çünkü bize, kırıkları sarıp onarmak, sırları örtmek yaraşır.

***

Köpekler gibi kızmayı bırak, arslanların gazabına bak.
Arslanların gazabını görünce de var, bir yaşına girmiş
koyun gibi yavaş ol.

***

Aşk, davaya benzer. Cefa çekmek de şahide.
Şahidin yoksa davayı kazanamazsın ki.

***

Sen şekillerde kalırsan puta tapıyorsun demektir.
Her şeyin şeklini bırak, manasına bak.

***

Herkes güneşi görebilseydi,
güneşin ışıklarına delalet eden yıldızlara ne ihtiyaç vardı?

***

“Dünyada sevgiye dair ne varsa ben orada varım,
savaşa dair ne varsa ben orada yokum.”

***
“Ey müslüman, edep nedir?” diye sorarsan bil ki edep,
ancak her edepsizin edepsizliğine
sabır ve tahammül etmektedir.
Kimi, “falan adamın huyu kötü, tabiatı fena” diye
şikayet eder, görürsen,
Bil ki, bu şikayetçinin huyu kötüdür;
kötüdür ki o kötü huylunun kötülüğünü söylüyor!
Çünkü iyi huylu, kötü huylulara, fena tabiatlılara
tahammül eden, onların kötülüğünü söylemeyen kişidir.

***
Cebrail’le canların kıblesi Sidre’dir,
karnına kul olanların kıblesi sofra. Arif’ in kıblesi vuslat
nurudur, filozoflaşan aklın kıblesi hayâl.
Zahid’in kıblesi ihsan sahibi ALLAH’tır,
tamahkârın kıblesi altınla dolu torba.
Manâ gözetenlerin kıblesi sabırdır,
sûrete tapanların kıblesi taştan yapılan sûret.
Batın âleminde oturanların kıblesi lütuf ve
ihsan sahibi ALLAH’tır,
Zahire tapanların kıblesi kadın yüzü.

***

Dünyadan geçen kişiler de yok olmamışlardır,
fakat ALLAH sıfatlarına bürünmüşlerdir.
Onların sıfatları, Hak sıfatlarına karşı, güneşin
karşısındaki yıldızlara dönüşmüştür.

***
Sevgiden acılıklar tatlılaşır. Sevgiden bakırlar altın kesilir.
Sevgiden tortulu, bulanık sular, arı-duru bir hale gelir,
sevgiden dertler şifa bulur. Sevgiden ölü dirilir,
sevgiden padişahlar kul olur. Bu sevgide bilgi neticesidir.
Saçma sapan şeylere kapılan kişi nasıl olur da
böyle bir tahta oturur ki? Noksan bilgi nereden aşkı doğuracak?
Noksan bilgi de bir aşk doğurur ama o aşk, cansız şeylerdir.
Noksan bilgi sahibi, cansız bir şeyde
dilediği şeyin rengini görünce
adeta bir ıslıktan sevgilinin sesini duymuş gibi olur.

***

Dünya sevgisi, dünya geçimiyle savaşma yüzünden
sana o ebedi azabı ehemmiyetsiz gösterir.
Ölümü bile ehemmiyetsiz bir hale getirirse
bunda şaşılacak ne var ki?
O sihriyle bunun gibi yüzlerce iş yapar!

***

İyilik, hoşluk zamanında hepsi dosttur, eştir.
Fakat dert ve gam zamanı ALLAH’tan başka kim sana dost?

***

Gönül ehlinin ilimleri, kendilerini taşır.
Ten ehlinin ilimleriyse kendilerine yüktür.
Gönle uran, adamı gönül ehli yapan ilim; insana fayda verir.
Yalnız tene tesir eden,
insanın malı olmayan ilim yükten ibarettir.

***

“ALLAH için ateşe atılmak vardır,
Lakin ateşe atılmadan önce kendinde İbrahimlik olup
olmadığını araştır. Çünkü ateş İbrahimleri tanır ve yakmaz.”

***

“Dua ve ibadet ALLAH ile olmaktır.
ALLAH ile olan kimse için ölüm de, ömür de hoştur.”

***

Hayatta muvaffak olmak için üç sey lazımdır:
Dikkat, intizam, çalışma.

***

Ayıpsız dost arayan , dostsuz kalır..

***

Kusursuz dost arayan, dostsuz kalır.