Bu Şehir Varoşlarında Gizler Seni
1 sayfadaki 1 sayfası • Paylaş
Bu Şehir Varoşlarında Gizler Seni
Bu Şehir Varoşlarında Gizlerdi Seni...
Bekçileri
polisleri peşimdeyken bu kasvetli şehrin...
En anarşist tarafımla sevdim ben seni...
duvarlarına yazı yazardım
geçtiğin yollardaki bütün evlerin...
seni seviyorum diye haykırabilmek isterdim
en ümitsiz tonlarında hayatın
oysa siyasal aşklar dökülürdü hayta ruhumdan yalnızca...
dedim ya..
en anarşist tarafımla sevdim ben seni...
varoşlarında gizlerken bu şehir seni...
sağımda solumda sen vardın...
bir tarafta olmalıydım oysa ben...
en kiremit rengi öfkelerimle tutuşurken kavgalara...
hangi elimi kaldıracağımı bilemeden bu amansız aşka...
öfke kusardı akşamlar..
geceler nefret kokardı üçlere doğru...
bir cılız anarşist tedirginliğiyle hüzünlenirdi yüreğim..
dedim ya..
en anarşist tarafımla sevdim ben seni...
varoşlarında gizlerken bu şehir seni...
kaldırımlara vururken yalancı yakamozlar
ankara kadar dumanlıydı başım...
kuğulu park’ta süzüm süzüm süzülürdün...
bir saman alevi gibi sönerdin bir polis sireniyle sonra...
içimi cız ederdi bir sevda...
ne sağında kaldım bu aşkın ne de solunda...
bir türlü bilemedim
yüreğim Ankara’nın hangi tarafında..
dedim ya..
en anarşist tarafımla sevdim ben seni...
varoşlarında gizlerken bu şehir seni...
Ankara garında bir sisli şubat akşamı...
bir heyulaydın.
kaybolup gittin çığlık çığlık sanki.
Bileklerime vurulurken kelepçeleri uzun bir ayrılığın
bir yarım izmarit gibi
duman duman tüterdin içimde için için...
oysa aşklar bitmiştir artık...
herşey boştur...
ve aslında yaşanan herşey anarşist bir oyundur...
dedim ya..
en anarşist tarafımla sevdim ben seni...
varoşlarında gizlerken bu şehir seni...
seninle beraber herşeyimi kaybettim gülüm...
ruhumu kemiren bütün haksızlıklar
anlamsızlaştı burjuva akşamlarda...
ne kadar isterdim
bu şehrin bütün duvarlarına adını yazmayı oysa...
hayatın artakalan bütün tonlarıyla...
herşey uysallığında bir suskun ayrılığın.
Seni bulup bir gül uzatabilmek için...
Parkemi bırakmalıydım bir dost pususunda...
Yalnız ve bir yüreğimle geçmeliydim
bütün düşman pusulardan
kıyak bir Birinci dumanıyla...
dedim ya..
en anarşist tarafımla sevdim ben seni...
varoşlarında gizlerken bu şehir seni...
Alıntı...
Bekçileri
polisleri peşimdeyken bu kasvetli şehrin...
En anarşist tarafımla sevdim ben seni...
duvarlarına yazı yazardım
geçtiğin yollardaki bütün evlerin...
seni seviyorum diye haykırabilmek isterdim
en ümitsiz tonlarında hayatın
oysa siyasal aşklar dökülürdü hayta ruhumdan yalnızca...
dedim ya..
en anarşist tarafımla sevdim ben seni...
varoşlarında gizlerken bu şehir seni...
sağımda solumda sen vardın...
bir tarafta olmalıydım oysa ben...
en kiremit rengi öfkelerimle tutuşurken kavgalara...
hangi elimi kaldıracağımı bilemeden bu amansız aşka...
öfke kusardı akşamlar..
geceler nefret kokardı üçlere doğru...
bir cılız anarşist tedirginliğiyle hüzünlenirdi yüreğim..
dedim ya..
en anarşist tarafımla sevdim ben seni...
varoşlarında gizlerken bu şehir seni...
kaldırımlara vururken yalancı yakamozlar
ankara kadar dumanlıydı başım...
kuğulu park’ta süzüm süzüm süzülürdün...
bir saman alevi gibi sönerdin bir polis sireniyle sonra...
içimi cız ederdi bir sevda...
ne sağında kaldım bu aşkın ne de solunda...
bir türlü bilemedim
yüreğim Ankara’nın hangi tarafında..
dedim ya..
en anarşist tarafımla sevdim ben seni...
varoşlarında gizlerken bu şehir seni...
Ankara garında bir sisli şubat akşamı...
bir heyulaydın.
kaybolup gittin çığlık çığlık sanki.
Bileklerime vurulurken kelepçeleri uzun bir ayrılığın
bir yarım izmarit gibi
duman duman tüterdin içimde için için...
oysa aşklar bitmiştir artık...
herşey boştur...
ve aslında yaşanan herşey anarşist bir oyundur...
dedim ya..
en anarşist tarafımla sevdim ben seni...
varoşlarında gizlerken bu şehir seni...
seninle beraber herşeyimi kaybettim gülüm...
ruhumu kemiren bütün haksızlıklar
anlamsızlaştı burjuva akşamlarda...
ne kadar isterdim
bu şehrin bütün duvarlarına adını yazmayı oysa...
hayatın artakalan bütün tonlarıyla...
herşey uysallığında bir suskun ayrılığın.
Seni bulup bir gül uzatabilmek için...
Parkemi bırakmalıydım bir dost pususunda...
Yalnız ve bir yüreğimle geçmeliydim
bütün düşman pusulardan
kıyak bir Birinci dumanıyla...
dedim ya..
en anarşist tarafımla sevdim ben seni...
varoşlarında gizlerken bu şehir seni...
Alıntı...
1 sayfadaki 1 sayfası
Konu Linkleri | |||
---|---|---|---|
URL: | |||
BBCode: | |||
HTML: |
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz